آرشیو کودکان گمشده

در واقع تنها چیزی که پدر مادرها می توانند به بچه های شان عرضه کنند کمی اطلاعات است: این گونه ناخن هایت را می گیری، این گرمای یک آغوش پر مهر و واقعی است، این گونه گره ی موهایت را باز می کنی، من تو را با تمام وجودم دوست دارم و در مقابل متاعی که بچه ها به پدرو مادرها می دهند، باوجود غیرملموس بودن، در عین حال بسیار بزرگتر و ماندگارتر است. چیزی مثل یک محرک برای آن که زندگی را کاملا در بر بگیری و آن را درک کنی بچه ها والدین را وادار می کنند تا از نقطه ی امن خود خارج شوند، به دنبال جرقه ای خاص بگردند، در پی یک نگاه، یک ریتم، یا روشی درست برای داستان گویی بگردند. آن ها می خواهند پدر و مادرها بفهمند که داستان ها چیزی را درست نمی کنند، کسی را نجات می دهند اما شاید باعث شوند که دنیا در عین حال که پیچیده تر می شود، قابل تحمل تر هم می شود.