برشی از کتاب اصفهان و کاخ هایش :
حمله مغول در اوایل قرن سیزدهم / هفتم ویرانگر و نسل کش بود. ایران بزرگ و عراق که آماج اصلی حملات مغول در آسیای غربی بودند. بخش عمده ای از جمعیت خود را از دست دادند، و زیرساخت های کشاورزی آن ها نابود، شهرها غارت، و کتابخانه ها طعمه آتش شد. به دنبال آن، خوانين مغول که اکنون خود را سلاطین ایلخانی (۱۲۵۶-۱۳۳۵/ ۶۵۵- ۷۳۶) می خواندند، عرف های جدیدی مستقر ساختند و نقش و جایگاه خود نسبت به توده های مردم را به شیوه های جدیدی ابراز و عرضه کردند.
حمله مغول در اوایل قرن سیزدهم / هفتم ویرانگر و نسل کش بود. ایران بزرگ و عراق که آماج اصلی حملات مغول در آسیای غربی بودند. بخش عمده ای از جمعیت خود را از دست دادند، و زیرساخت های کشاورزی آن ها نابود، شهرها غارت، و کتابخانه ها طعمه آتش شد. به دنبال آن، خوانين مغول که اکنون خود را سلاطین ایلخانی (۱۲۵۶-۱۳۳۵/ ۶۵۵- ۷۳۶) می خواندند، عرف های جدیدی مستقر ساختند و نقش و جایگاه خود نسبت به توده های مردم را به شیوه های جدیدی ابراز و عرضه کردند.
الگوی چهارم کاخ سازی بیانگر شیوه نوین عرضه قدرت پادشاهی در این دوره است، که بیشتر بر تمرکززدایی و شیوه زندگی چادرنشینی تأکید داشت. البته عناصر الگوی چهارم در دوره پیش از مغول نیز در میان قبایل ترک آسیای میانه دیده می شد؛ مثلا عادات چادرنشینی در جابه جایی مرکز حکومت، سیاربودن دربار، و برپایی اردوگاه در حكم نوعی معماری سلطنتی به عرف معمول خاورمیانه تبدیل شده بود، در شیوه غیرمتمرکز فرمانروایی در میان این قبایل ترک، شهرهای قدیمی و دایر افغانستان، ایران، عراق و ترکیه به خیمه گاه دینی و مدنی جدیدی مجهز شدند تا در حکم مراکز فرهنگی و سیاسی سلطانی عمل کنند. با وجود این، آن ها هرگز دربار و خانواده سلطنتی را به مجموعه کاخ های شهری محدود و مقيد نساختند، بلکه با برپایی چادر و اردوگاه برای اقامت و تشریفات درباری در اقامتگاه های خارج شهر و واحدها و مرغزارهای مورد علاقه شان از آنها به عنوان کاخ استفاده می کردند، بدین ترتیب هرجایی که سلطان کوچ نشین و خانواده سلطنتی برای اقامت موقت انتخاب می کردند حکم پایتخت را داشت
مغولان پس از غارت بغداد در ۶۵۷/ ۱۲۵۸ ، که با قتل سکنه شهر و سقوط سلسله عباسی همراه بود، به رسم خود آخرین خلیفه عباسی را نمدمال کردند و با اسب هاشان به او تاختند تا مانند گوشت لهیده شد و بدین ترتیب خط اسیر سلطنت اسلامی در جهان ایرانی و نحوه ابراز و عرضه آن در معماری، هنر و آیین ها از آنچه در سرزمین های غربی جهان اسلامی رواج داشت برای همیشه جدا شد. چنگیزخان در فاصله ۶۰۶/ ۱۲۰۹ تا ۶۲۵ / ۱۲۲۷ بخش اعظمی از آسیای شرقی و قسمت های مرکزی آسیا را درنوردید؛ و از آن پس تا ۱۲۴۱/ ۶۳۹ اولاد و نوادگان او امپراتوری چنگیز را به قدری توسعه داده بودند که به بزرگترین امپراتوری یکپارچه جهان تبدیل شده بود و تقریبا تمامی آسیا و بخشی از اروپا تا مجارستان را شامل می شد
نشر فرهنگ جاوید
مغولان پس از غارت بغداد در ۶۵۷/ ۱۲۵۸ ، که با قتل سکنه شهر و سقوط سلسله عباسی همراه بود، به رسم خود آخرین خلیفه عباسی را نمدمال کردند و با اسب هاشان به او تاختند تا مانند گوشت لهیده شد و بدین ترتیب خط اسیر سلطنت اسلامی در جهان ایرانی و نحوه ابراز و عرضه آن در معماری، هنر و آیین ها از آنچه در سرزمین های غربی جهان اسلامی رواج داشت برای همیشه جدا شد. چنگیزخان در فاصله ۶۰۶/ ۱۲۰۹ تا ۶۲۵ / ۱۲۲۷ بخش اعظمی از آسیای شرقی و قسمت های مرکزی آسیا را درنوردید؛ و از آن پس تا ۱۲۴۱/ ۶۳۹ اولاد و نوادگان او امپراتوری چنگیز را به قدری توسعه داده بودند که به بزرگترین امپراتوری یکپارچه جهان تبدیل شده بود و تقریبا تمامی آسیا و بخشی از اروپا تا مجارستان را شامل می شد
نشر فرهنگ جاوید
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.