روپرت موزیل نویسنده ی بزرگ اتریش در قرن بیستم است. در ادبیات کلاسیک نوین او را با مارسل پروست و جیمز جویس مقایسه می کنند. روان پژوهی استادانه و شجاعانه ی او باعث شده است (کالبد شکاف زندگان) لقب بگیرد. با این حال زبانش از لطافت شاعرانه خالی نیست. موزیل را، حتا می توان غزل سرای تنهایی خردمندان دانست.
رمان حاضر اولین اثر اوست، و در سرآغاز قرن پر فاجعه ی بیستم، یعنی در سال 1903 نوشته شده است و از تجربه های دوران تازه ی جوانی او نشان دارد. این رمان به شرح شکنجه ی سازمان یافته ی پسری دبیرستانی به دست هم کلاسی هایش می پردازد، و می نمایاند که چگونه در پس پوسته ی نازک متانت مدنی آدم ها، غرایزی زمخت، زورآمیز و حیوانی؛ هردم آماده ی جهش، کمین گرفته اند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.