کتاب نامه های پاریس : “مجموعهی مصور حاضر، دربرگیرندهی 55 نامه است از مرحوم محمد قزوینی ـ محقق ادبی و تاریخی معاصر کشورمان ـ دوست خود ـ سید حسن تقیزاده، به تصریح نگارنده: “بسیاری از این نامهها، بیتردید کمک شایستهای به شناختن عواطف انسانی و وطندوستی و نحوهی تفکرات و شم انتقادی و وقت نظر و رویهی علمی و صدها دقیقهی دیگر مربوط به حالات و روحیات قزوینی و تقیزاده میکند. جز این حاوی اطلاعات و اخباری است سیاسی و ادبی، نیز گاه مکمل نوشتههای مرحوم قزوینی است”.
سیدحسن تقیزاده در آخر رمضان ۱۲۹۵ برابر با شهریور ۱۲۵۷ خورشیدیدر خانوادهای روحانی در تبریز چشم به جهان گشود. پدرش سید تقی اردوبادی، امام جمعه مسجد حاج صفرعلی در محله خیابان تبریز و مکتبدار، مردی عالم و زاهد و از شاگردان شیخ مرتضی انصاری در حوزه علمیه نجف بود. او بیشتر مدت روز را صرف پرستش و حضور در مسجد برای اقامه نماز جماعت میکرد. سیدحسن از چهار سالگی، و به هدایت پدر، خواندن قرآن را آغاز و در پنج سالگی آن را ختم کرد. از هشت سالگی تحصیل مقدمات عربی و از چهارده سالگی تحصیل علوم عقلی، ریاضیات، و ستارهشناسی و هیئت را آغاز کرد. در حکمت قدیم، طب جدید، علم تشریح (کالبدشناسی) و هیئت جدید درس خواند. در مدرسه مموریال با علوم جدید آشنا شد. اصول فقه را نزد میرزا محمود اصولی و حاج میرزا حسن فراگرفت. علوم جدید و زبان فرانسوی را دور از چشم پدر همراه با رفیقش میرزا محمدعلیخان تربیت نزد میرزا نصرالله خان سیفالاطباء (پسر میرزا عبدالعلی سیفالاطباء) به مدت پنج سال (از ۱۲۷۳ تا ۱۲۷۸) آموخت.
چند سال بعد، نزدیک بیست سالگی، بر اثر آشنایی با نوشتههای عبدالرحیم طالبوف و میرزا ملکمخان ناظمالدوله و نویسندگان تجددخواه روزنامههای فارسی خارج از کشور، مانند اختر، پرورش، ثریا، حبلالمتین و حکمت، و کتابهای عربی چاپ مصر و کتابهای ترکی چاپ امپراتوری عثمانی، تمایل شدید به علوم جدید غربی، اندیشههای سیاسی اروپایی، افکار آزادیخواهانه، ضداستبدادی و تجددطلبانه یافت، تا جایی که به همراه تربیت و جمعی دیگر برای ترویج این اندیشهها محفلی روشنفکرانه در تبریز تشکیل داد و در ۱۳۱۹ همراه همان دوستانش قصد تأسیس مدرسهای به نام «تربیت» را با هدف ترویج آموزش به روش غربی و اندیشههای غربی داشتند. اما بر اثر مخالفت شماری از روحانیان و حکمی که به تفسیق دادند مدرسه دایر نشد. سپس با همکاری محمدعلی تربیت، میرزا سید حسین خان عدالت و یوسف اعتصامی ملقب به اعتصامالملک (پدر پروین اعتصامی) کتابفروشی تربیت را به قصد ترویج معارف و آشنا ساختن مردم به اصول حکومت ملی و آزادیطلبی تأسیس کرد که کتابهای فرنگی و عربی جدید میفروخت و محل آمد و رفت متجددان و آزادی خواهان آذربایجانی بود. در دوره استبداد صغیر این کتابفروشی را غارت کردند و آتش زدند. در ۱۳۲۰ با همکاری همان دوستان، دوهفتهنامه گنجینه فنون را منتشر کرد که پس از یک سال و نیم انتشار، و ظاهراً بر اثر سفر تقیزاده و تربیت به خارجه و شیوع وبا در ایران، تعطیل شد.
سیدحسن تقیزاده از ۱۳۲۲ تا شعبان ۱۳۲۳ به سفر و سیاحت، مطالعه و دیدار و گفتگو در قفقاز، عثمانی، لبنان، سوریه و مصر پرداخت و با برخی نویسندگان، روزنامهنگاران و فعالان سیاسی، از جمله حمیدبیگ شاهتختینسکی، جرجی زیدان، زینالعابدین مراغهای، جلیل محمدقلیزاده، و همکاران اصلی نشریههای فارسیزبانی که در این شهرها منتشر میشد مراوده داشت
عنوان ________نامه های پاریس |
موضوع _____ تاریخ |
نویسنده _______ ایرج افشار |
مترجم _______ |
ناشر ________ قطره |
قطع ___________رقعی |
جلد ____________نرم |
چاپ __________1384 |
صفحه_________424 |
قیمت روز______چاپ تمام |
قیمت فروش____25000 ت |
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.