هنوز هم من

برشی از کتاب هنوز هم من نوشته جوجو مویز : سام در حالی که به احمقانه بودن کارمان، می خندید، به سمتم آمد. تابلو را روی زمین انداختم. و به طرفش دویدم این بار دیگر کیف سنگینیش به پايم اصابت نکرد. سام کیفش را روی زمین کذاشت بغل باز کرد و مرا در آغوش کشید. ما همدیگر را به سبک فیلم های رمانتیک بغل کردیم نمی توانم احساسم را در آن لحظه بازگو کنم دیگر به هر چه که در اطرافم بود بی توجه بودم، صدای چمدان ها و مردمی که از کنارمان می گذشتند و نگاه های خیره جمعیت حاضر در فرودگاه اصلا نمی توانست مرا از آن حال و هوا خارج کند. وای خدای من! من در آغوش گرم سام بودم. هرگز دلم نمی خواست آن لحظه به پایان برسد. دوست داشتم آن لحظه تا ابد ادامه پیدا می کرد و به او تکیه می دادم و بدن قوی و تنومندش که دور تا دورم را احاطه کرده بود حس می کردم و در رایحه خوش بوی تنش نفس می کشیدم. صورتم را روی گردن سام گذاشتم.