*الاغ طلایی*

این کتاب توسط آپولیوس نویسنده و فیلسوف اهل روم که در دهه‌های میانی قرن دوم پس از میلاد می‌زیسته، نگاشته شده و توسط عبدالحسین شریفیان ترجمه شده است.
الاغ طلایی داستان جوانی است که در جامعهٔ روم وارد اجتماع می‌شود و می‌خواهد که از جایی آغازد اما از آنجایی که جامعه خود فاسد شده است و از درون دارد می‌پوسد و همهٔ فکر و ذکرها متوجهٔ مادیت (زر، زمین، ماده، مادینگی و نرینگی) و غرایز حیوانی شده است، جوان هم به آن سمت می‌رود و جز ماده و مادینگی چیزی نمی‌بیند و تا بدانجا پیش می‌رود که کالبد انسانی را از دست می‌دهد و به الاغ تبدیل می‌شود اما شعور و قوهٔ دراکه‌اش محفوظ می‌ماند و درین مسخ و تبدیل کالبد به اوج حضیض می‌رسد و ژرفای تباهی و فساد خود و جامعهٔ روم و اشرافیت آن را می‌بیند و با تمامی ذرات وجود حس می‌کند و آنگاه که به منتهای فساد و تباهی می‌رسد به خود آمده و از این خویشتن موجود خود زده می‌شود و با تمامی وجود می‌خواهد که کالبدی انسانی و رفتاری انسانی داشته باشد. آرزویش برآورده می‌شود به یاری مادر خدا به کالبد انسانی بر می‌گردد و از پس این زایش دوباره از مادیت (مادینگی و نرینگی) می‌برد و به روحانیت رو می‌آورد.
در حقیقت داستان الاغ طلایی، داستان سیر و سلوک سالکی است که به حضیض می‌رسد و پس از آن بلند می‌شود و بالا و بالا و بالاتر می‌رود تا به اوج برسد.