بودا جستاری در آیین و تعالیم

بودا جستاری در آیین و تعالیم از شرکت سهامی انتشار : نویسنده در کتاب  زمان بودا، زبان بودا و مکتبهای برجسته بودایی چون مهایانه هینایانه، سنگهه یا سازمان خانگاهی و رهبانی بودیسم، پیشرفت و گسترش بودیسم، کانیشکا، کارما و نوزایی، جستار نبود ذات، مایا، سوترای الماس، سوترای دل، یگاچاره، تنویر- رستگاری یا رهایی و نیروانا پرداخته است.

اصول اخلاقی، ایمان و عشق عبادی، حقیقت از دید بودیسم، پایگاه زن در بودیسم، کیهان شناسی بودایی، سرزمین پاک، الهه گنگ، پرستش بودا و پیکر و تندیس او از دیگر بخشهای این کتاب به شمار می‌روند.

تانتریسم، لاماایسم، بودیسم و کیش هندو شامل نشان‌پردازی، جینیسم، زندگینامه مهاویرا، کانن جین، ساختار جهان، کارما، روش رهایی، اهیمسا، تنویر، ریاضت، باور به خدا و خدایان و انجمن رهبانان یا سنگهه از موضوعات دیگر است که در این کتاب بررسی می‌شوند

بودا لقبی است که در آیین بودایی به هر کسی که به «روشنی» (بودهی) رسیده باشد اطلاق می‌شود گرچه از آن بیشتر برای اشاره به سیذارتا گوتاما بودا، بنیانگذار آیین بودا استفاده می‌شود. واژه بودا یعنی بیدار شده یا به عبارت دیگر، کسی که به روشنی رسیده‌است.^[۱] در بسیاری از منابع وقتی صحبت از «بودا» می‌شود منظور همان «گوتاما بودا»، بنیانگذار مذهب بودایی است و همین به این باور غلط که منظور از لفظ «بودا» تنها همان «گوتاما بودا» است دامن زده‌است. اما به باور بوداییان، بسیاری دیگر نیز به «مقام بودایی» رسیده‌اند.