تبار مورچگان

چارلز استوارت کافمن یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین فیلم‌نامه‌نویسان، تهیه‌کننده‌ها و کارگردانان سینمای امریکاست. فیلم‌ها و داستان‌های او از عجیب‌ترین و فلسفی‌ترین آثار سینمایی امریکاست و به همین دلیل هر اثر او حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. کافمن برندهٔ جوایز معتبر زیادی از جمله اسکار، بفتا و گلدن گلوب شده‌ است. از معروف‌ترین فیلم‌نامه‌های او می‌توان به درخشش ابدی یک ذهن پاک، اقتباس و جان مالکوویچ بودن نام برد. تبار مورچگان هم یکی دیگر از داستان‌های خاص اوست که باید حتما با دیدی فلسفی به آن نگاه کرد. قهرمان این کتاب، منتقد فیلمی‌ است که دیگر فیلمی را به‌ خاطر نمی‌آورد و تنها یک قاب در خاطرش مانده که باید با همین یک قاب مسیرش را پیدا کند و غم‌انگیزی حافظه‌ٔ ازدست‌رفته‌اش را پشت سر بگذارد. کافمن در این کتابش سینما و هرآنچه به آن مربوط است را به باد نقد و تمسخر گرفته و حتی در این زمینه به خودش هم رحم نکرده است. او تمام مسائل مربوط به نقد سینما و منتقدان سینمایی را از دیدی دیگر روایت می‌کند. باید ببینیم برای قهرمان داستان در این راه چه اتفاقی می‌افتد و چگونه می‌تواند به زندگی‌اش بازگردد.