عصر نهایت‌ها

هابسبام از مارکسیست های صاحب نام این عصر است و خوانندگان آثارش را با علم به مسئله می خوانند. نوشته های او ویژگی هایی دارد که آنها را شاید بیش از دیگران قابل تعمق می کند. او از ابتدا موضع و جهان بینی خود را روشن می کند و می گوید که دیدگاهش چیست. او به نحوه اعمال مبارزات طبقاتی (درون ملتی) توجه دارد. به نحوه کم رنگ شدن آنها تحت تسلط دیدگاه ها و فشارهای ناسیونالیستی نگاه می کند. به ضرورهای درونی دنیای سرمایه داری و عمل واقعی اقتصادی و سیاسی جهانی و حوادث و جنگهای جهانی توجه دارد. آنها را معلول خواست این یا آن سیاست مدار و یا تصادفات بی دلیل نمی انگارد. مطالب و وقایع را می گوید و آنگاه برداشت شخصی خود را که می تواند موافق یا مخالف نظر خواننده باشد. اعلام می کند. این یک ویژگی کم نظیر است. و به نظر من نکته ای است که آثار هابسبام را تا این اندازه برجسته و قابل اعتماد می کند. و همین خصوصیت است که موجب می شود هیچ صاحب نظری نتواند از اثر او بگذرد و یا آن را نادیده بگیرد. در یک کلام کتاب حاضر اثری است که نمی توان آن را نخواند. برای من این کتاب از جمله نوشته هایی بوده که به بسیاری از سؤالات و نقاط ابهامی که در ذهن داشتم پاسخ داده است. (از مقدمه کتاب، نوشته خسرو پارسا)