تجلی فضیلت ؛ فضائل‌ و مناقب‌ امیرالمومنین‌ 2 جلد

دربارة شخصيت بلند پايه و مقام و منزلت گرانماية اميرمؤمنان عليه السلام كتب و مقالات بسياري نوشته شده كه برخي از ابعاد زندگاني ، اخلاقي ، عرفاني، … حضرت نمايان كرده است،اما شگفت اينجاست كه هر كدام در پايان نوشتار و گفتار خود به جز در برابر عظمت علمي ، گفتاري ، كرداري ، اخلاقي ، …اقرار كرده اند کتاب تجلی فضیلت نيز در باب فضايل و مناقب اميرمؤمنان عليه السلام بر رشتة تحرير درآمده است با اين تفاوت كه اينها اعترافات و بيان هاي يك شيعه نيست بلكه ابن الحديد متنزلي است كه بعد از كسب مقامات علمي و هم نشيني با علماء و دانشمندان عصر خويش و مطالعة كتابهاي كتابخانة بغداد در نزد خلفاي عباسي به بيان آنها پرداخته است . کتاب تجلی فضیلت در دو جلد فضايل حضرت را از ابن ابي الحديد تنزلي كه در كتاب شرح نهج البلاغة آوردة ، نقل مي كند

ابن ابی الحدید، دانشمند بزرگ و نامی اهل تسنن قرن هفتم هجری، هفت چکامه زیبا در مدح علی علیه السلام سروده است که به قصاید علویات سبع شهرت دارد. شاعر در این قصاید به گونه ای چهره پر فروغ آنحضرت را به تصویر کشیده که در وصف نمی گنجد.

عزالدین ابوحامد عبدالحمید بن هبه الله بن محمد بن حسین مدائنی، مشهور به ابن ابی الحدید دانشمند، شاعر، ادیب، فقیه شافعی و اصولی معتزلی، در روز اول ذی الحجه سال 586ه‍ در شهر مدائن در خانواده ای اهل علم و دانش دیده به جهان گشود. جوانیش را در زادگاهش با تحصیل علوم سپری نمود، و در جوانی به بغداد رفت ،و در‌آن شهر در محضر علما و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها شافعی مذهب بودند، به قرائت کتب و اندوختن دانش پرداخت. او در این دوران به آراء معتزله بصره و بغداد گرایش پیدا نمود، تا جایی که در مذهب معتزله، از اهل نظر شد . در ادبیات نیز، ، از محضر اساتیدی چون ابوالبقاء عکبری و ابوالخیر مصدق بن شبیب واسطی، استفاده کرد. وی به دلیل نزدیکی عقیدتی با ابن علقمی (656ق/1258م) وزیر ادیب و دانشمند مستعصم ـ آخرین خلیفه عباسی ـ در شمار کاتبان دیوان دارالخلافه درآمد.