خرد، عدالت و نوگرایی

در این کتاب اندیشه‌های اخیر “یورگن هابرماس “(1929) در باب خرد، عدالت و نوگرایی بررسی و تحلیل شده است .نگارنده در این کتاب، ضمن تایید دیدگاه‌های “هابرماس “خاطر نشان می‌کند” :بی تردید خواننده خیلی زود حس خواهد کرد که بررسی من از عقاید هابرماس هوادارانه است .این امر تا حدی ناشی از این واقعیت است که من با برخی از مواضع هابرماس موافقم ;اما تا حدی هم ناشی از ماهیت وظیفه در دست انجام است…هابرماس معمار اصلی نظریه انتقادی جدید است .وی انتقادات خود را متوجه دو هدف یا جهت عمده کرده که عبارت‌اند از :اثبات‌گرایی و مارکسیسم جزمی….وی سرمایه‌داری نوین را بدین صورت می‌بیند که خصلت اصلی آن عبارت‌اند از :سلطه داشتن دولت بر اقتصاد و سیر گستره‌های حیات اجتماعی…در جمع‌بندی نظریه‌های هابرماس می‌توان گفت که وی با قایل شدن اهمیت خیلی بیشتر به نظریه اجتماعی مشخصا مارکسیستی، از راهی که آدورنو و هورکهایمر پیموده‌اند، باز می‌گردد .هر چند که فلسفه و لزوم تکیه و تاکید بر آن را مطرح کرده، خود بیشتر به تحلیل ساختارهای اقتصادی و سیاسی می‌پردازد . هابرماس بر خلاف پیشینیان مکتب فرانکفورت به مفهوم صنعت فرهنگ چندان نمی‌پردازد .” عناوین پاره‌ای از مباحث کتاب از این قرار است” :عقلانیت، نظریه اجتماعی و فلسفی سیاسی”، “کنش ارتباطی و عقلانیت”، “عدالت و مبانی اخلاقی ارتباطی”، “مراحل وجدانی کولبرگ، “به سوی حداقلی از اخلاق و جهت‌یابی نظریه سیاسی”، “نوگرایی، عقلانی کردن و سرمایه‌داری معاصر “و “دو وظیفه نظریه انتقادی .”