فرهنگ سینمای فارسی (دو جلد و قابدار)

در بازه صد سال و اندی از رویش و پویش سینما در ایران کتاب‌های متعددی درباره این سینما نوشته شده است که با ادای احترام به تلاشگران آن، متاسفانه در قریب به اتفاق آنها، سینمای بدنه (که هوشنگ کاووسی، آن را فیلمفارسی نامید و بعدها به رسم احترام، سینمای فارسی نام یافت) نادیده گرفته شد و فقط به آثاری که اهمیت سینمایی و تاریخی داشتند، پرداخته شده است درحالی‌که فرهنگ‌نویسان سینما، در نگرش تحقیقی، باید به تمام آثار توجه یکسان داشته باشند. به جهت نادیده گرفته شدن اکثر فیلمهای آن زمان در کتاب‌های تالیفی سابق، این فرهنگ برای اولین بار به تمام آثار ساخته‌شده بدون ارزشیابی هنری نگاه جامع کرده است.