مرغان شاخسار طرب

سخن از پرنده‌ایست افسانه‌ای كه در تمام زندگیش تنها یك بار می‌خواند. آوایی دلنشین و بی‌همتا. از آن لحظه كه آشیانه را ترك می‌‌كند در جستجوی درختی است با شاخه‌های پر خار و تا یافتن از تلاش باز نمی‌ماند. آن‌‌گاه با آوایی جادویی از لا به لای شاخه‌های وحشی درخت پر می‌كشد، اوج می‌گیرد، و بر بلندترین و تیزترین خارتن به تصلیب می‌سپارد. در لحظه واپسین با آوایی دل‌انگیزتر از ترنم كاكلی و بلبل از احتضارش فراتر می‌رود… آوایی طرب‌انگیز كه زندگی بهای آن است. چنین است كه جهان از حركت باز می‌ایستد تا گوش فرا دهد و خداوند نیز در آسمان مسرور است، چرا كه خوب‌ترین همواره به بهای دردی جانكاه به دست می‌آید… یا لااقل افسانه چنین می‌گوید.

دخ 4