نامه‌هایی درباره ایران و ترکیه آسیا

ژی. ام. تانکوانی، نویسنده‌ی این سفرنامه، به علت آشنایی با زبان فارسی و آگاهی از تاریخ ایران، به پیشنهاد ژنرال سباستیانی، سفیر وقت فرانسه در امپراتوری عثمانی، در قسطنطنیه به عنوان مترجم به اعضای هیاتی که باریاست ژنرال گارادن، از سوی ناپلئون عازم ایران بود، می‌پیوندد و روز دهم سپتامبر 1807/ ششم رجب 1222، از مرکز عثمانی روانه‌ی پایتخت ایران می‌شود.
و از آغاز سفر، مشاهدات خود را روز به روز در قالب 36 نامه به رشته‌ی تحریر می‌کشد”. آن چه در این یادداشت‌ها به چشم می‌خورد، عبارت‌ است از: توصیف شهرهای مسیر، فواصل بین راه، شرح شیوه‌ی زندگی اصناف ایرانی ـ از فتحعلی شاه و شاهزاده عباس میرزا گرفته تا طبقات پائین و مردم عادی ـ نحوه‌ی آداب و معاشرت، خلقیات مردم، طرز لباس پوشیدن، انواع سرگرمی‌ها، مراسم عزا و جشن و سرور و مطالبی درباره‌ی وقایع تاریخی ایران و ترکیه به ویژه شرح شورش یتی‌چری‌ها علیه سلطان سلیم تجدد خواه. نگارنده در ضمن به بازگو کردن خلاصه‌ای از تاریخ دراز دامن کشور ما، از دوران باستان تا عصر قاجار، و تجلیل از سخنوران پرآوازه‌ی ایرانی، به خصوص سعدی و ترجمه‌ی بخشی از گلستان همت گمارده است