آیا روزهای خوشی در انتظار بشر است

«هسته ی مرکزی این مناظره، جدالی میان سرشت پیشرفت و نتیجه گیری از روی بصیرت است استیون پینکر و مت ریدلی، بر روندهای مساعد پس از جنگ در زمینه هایی مثل آشتی جویی، بهداشت و رفاع تمرکز میکنند. آن ها بر این باور هستند که با توجه به نوآوری های سریع و گسترده در «چیزها» و «ابزار» اینها دلیل خوبی هستند که باور کنیم روندها میتوانند پایدار باشند. مالکوم گلدول، متقد است کسی نمیتواند این پدیده ها را به روشی دیگر بسنجد، مگر بداند چه روش ها و روندهای دیگری دخالت داشته اند و حتی به وجود خواهند آمد. گلدول همچنین عمیقا به هر کوششی در برنامه ریزی برای آینده، مشکوک است. آلن دو باتن، به صورت چشمگیری پیشرفت را مخالف حکمت و دانش تعریف میکند. او اساسا درباره بشریت، دیدگاه تیره و تاری دارد و استدلال میکند که بدبینی در باب آینده، تضمینی حیاتی برای روبه رو شدن با پیشامدهای قریب الوقوع است!»