هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بخشی از کتاب الگوهای معماری هند: فضا و زمان در طرح و تصویر :
روش آنها تجربی تر است و راههایی را پیشنهاد میکنند که ابنیه به واسطه آنها سررشته هایی برای درک خود به دست می دهند. به همین ترتیب آدام هاردی شجاعانه دعاوی سنت ادبی شاستراها را در کار توضیح معماری معابد به چیزی نمیگیرد و میگوید این معابد خود اصول طراحی شان را فاش میکنند به این معنا که دیوارهای بیرونی را میتوان به نوعی، مبنای تعبیر خودشان دانست. او در کتاب معماری معابد هندی (۱۹۹۴) روش کارش را در این خصوص تا حد زیادی روشن کرده است. او با تأکید بر پیچیدگی و دیگرگونی غریب اشکال معابد، از این بحث میکند که آیا منطق روشنی – یعنی مجموعه ای از عناصر اصلی و اساسی ساختمانی و قواعد تألیف و ترکیب آنها ـ وجود دارد که به محض تعیین شدن،دانست.
طبقه بندی ( در واقع پیش بینی تقریبی هر مورد مفروضی را ممکن کند یا نه. هاردی روند به هم تكثیر را که طی آن اجزای سازنده زیاد میشوند روند تجلی و نشئت یعنی روند ظهور اه اول آشکالی از دل آشکال دیگر میداند که تلویحاً به این معناست که هر معبد مفروضی را میتوان لحظه ربوده ای از این روند و اشارتی به تکثر ابدی و اصالت عدمی خانم آنا دالاپیکولا بحث دیگری را در خصوص معماری معابد طرح میکند، که متوجه ویجایاناگار است نویسنده از پژوهشگران برجسته گروه پژوهشی این محل است. در این فصل کل این محل جزئی از یک شمایل نگاری غامض، و به خودی خود بهترین گواه آن لحاظ میشود؛ هر چند به گفتۀ او رمزگشایی از آن منوط به فهم تام و تمام انگیزه های حمایت شاهان از آن است. او با توجه به دغدغه عمده بخش اول این کتاب، لازم میبیند که شرحی از وضعیت پژوهش در قرن نوزدهم و نیز شرح خصومتهایی را به دست دهد که در آن روزگار در برابر اشکال جديد ـــ و از آن رو ـ منحط پنداشته شده معابد ویجایاناگارا نشان داده میشد خانم دالا پیکولا هم مثل خانم دهجیا همه توجه خود را معطوف به نوعی پیکره نگاری روایی میکند که توسط معماری عرضه میشود به این ترتیب او از موضوعات هنری غربی فراتر می رود و با دقیق شدن در این نوع پیکره نگاری دلایل ظهور سبک سلطنتی خاص ویجایاناگارا را در قرن شانزدهم بیان میکند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.