انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن

نویسنده در کتاب انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن ، از انتشارات مروارید آورده است که : در این جابر آن نیستیم که تاریخ انقلاب فرانسه را بنویسم.
تاریخ انقلاب فرانسه را پیش از من نوشته اند و چه خوب هم نوشته اند، چندان که دیگر بی خردی خواهد بود اگر در اندیشه نگاشتن دوباره ی این تاریخ باشم.از همین روی است که در این کتاب به جای نگاشتن تاریخ یاد شده به بررسی زمینه و سرشت انقلاب فرانسه خواهم پرداخت.
هیچ ملتی نبوده است که مانند فرانسویان سال ۱۷۸۹ مصمم شده باشد که از گذشته اش ببرد و خط زندگی اش را از هم بگسلد و چنان شکافی میان آنچه که بوده و آنچه که می خواست بوده باشد بیافریند که با هیچ تدبیری نتوان آن را پر کرد.

آنها با چنین عزمی در سو، از هر جهت احتیاط می کردند تا مبادا نشانی از گذشته در رژیم نوین بر جای مانده و همه گونه ممنوعیت ها را بر خود روا می داشتند تا به هر شیوه ای که ممکن بود خود را از نسل پیشین متمایز سازند؛ سخن کوتاه، آنها برای فراموش کردن نفوس پیشین شان هر رنجی را پذیرا گشته بودند.من پیوسته چنین احساس می کرده ام که آنها در این کوشش شگفت شان بسیار کمتر از آنچه که معمولا در کشورهای دیگر پنداشته می شود و همچنین بسی کمتر از آنچه که خودشان در آغاز باور داشته بودند، موفق گشتند زیرا متقاعد گشته ام که آنها بی آنکه خود بویی از این امر برده باشند، نه تنها بسیاری از آداب و رسوم و شیوه های اندیشه را از رژیم پیشین اخذ کرده بودند، بلکه حتی آن ایده هایی که انقلابیان مارا به نابودی این رژیم برانگیختند، نیز از همان رژیم، سرچشمه گرفته بودند.
به راستی که آنها بی آنکه چین نیتی را در سر داشته باشند، برای برپا ساختن نظام نوین شان از تکه پاره های نظام گذشته سود جسته بودند. از همین روی، اگر خواسته باشیم که انقلاب فرانسه و دستاوردهایش را به درستی دریابیم، بهتر است که فرانسه امروز را موقتا ناديده گیریم و به فرانسه ای بازنگریم که دیگر وجود ندارد. این همان هدفی است که در این کتاب در پیش گرفته ایم. باید پذیرفت که این کار بسیار دشوارتر از آنچه در آغاز چشم داشتیم از کار درآمد.

ت46