برایم بنویس

این داستان به طور تصادفی آغاز می شود: لئو ایمیل های اشتباهی از زنی ناشناس به نام امی دریافت می کند. مؤدبانه پاسخ می دهد و امی هم پاسخ او را می دهد. چند تبادل مختصر تنها چیزی است که برای ایجاد علاقه ی متقابل در یکدیگر لازم است. خیلی طول نمی کشید که امی و لئو درونی ترین اسرار و حسرت های خود را به اشتراک می گذارند. هیجان وابسته به عشق شهوانی به صدا در می آید و به نظر می رسد که قبل از ملاقات حضوری، فقط کمی زمان لازم است. اما آنها مدام لحظه را به تعویق می اندازند – شواهد و چشم انداز ممکن هم آنها را ناامید و هم هیجان زده شان می کند. دست آخر نیز این مساله که امی خوشبختانه ازدواج کرده است. آیا احساسات آنها نسبت به یکدیگر در آزمایش برخورد واقعی زنده خواهد ماند؟