خاطرات یک پیر خرفت

این بود روایت خاطرات یک پیر خرفت، هنرمندی نابغه با استعدادهایی در زمینه های گوناگون که در قرن بیستم در بین هنرمندان بزرگ زیست و در روند ابداع کوبیسم، تعادل نقطه ای و لغزش گرایی ایفای نقش کرد. هنگامی که سرگرم تولید نقاشی های دوشیزگان آوینیون و گرنیکا نبود، به برتون ایده ی بیانیه ی سورئالیسم را می داد و یا مخفیانه داستان آرا می نوشت. بدون او نه ملی بس، نه پیکاسو، نه کوکتو و نه تروتسکی سرنوشتی را که داشتند پیدا نمی کردند.
با به اوج رساندن پارودی، این کتاب پایانی ست بر یک سبک غیر قابل تحمل: خاطره نویسی با چاشنی لاف زدن فراوان! این کتاب، اثری است برای سالم نگه داشتن جامعه!