دانش سری: راز اعتلای نقاشی اروپا، از رنسانس تا قرن بیستم

برگردیم به شنا تصور کنید در ایران سالها در هر رشته ای از این ،ورزش شنا کرده اید ولی همیشه اساتید به شما گفته اند باز هم رکورد متعلق به قهرمان غربی بوده است و هست و خواهد بود و شما همیشه او را تواناتر حس کرده.اید حالا اگر کشف شود که متری که در غرب رکورد شنا را با آن اندازه گیری میکرده اند به جای . سانتیمتر ۶۰ یا ۷۰ سانتیمتر طول داشته ،است چه احساسی به شما دست میدهد؟ میبینید ای داد ،بیداد این بابا در زمان خودش در هر صد متری که روایت شده بیشتر از شصت یا هفتاد متر شنا نکرده !است در اینکه طرفشنا بلد بوده و شناگر بوده ،است بحثی ،نیست بلکه اساس معیار و اندازهگیری اشکال داشته است. دوباره برگردیم به عرصۀ هنر هنگامی که در نتیجه مناسب بودن شرایط بالاخره کشف میشود که هنرمندان دوران رنسانس از ابزارهای بصری برای تولید آثار خود استفاده میکرده اند ما در این نقطه دنیا و دور از ماجرا متوجه میشویم که متری که در سالهای گذشته حضرات برای اندازه گیری ارزشهای هنری به ما داده بودند ایراد داشته و طول این ،متر در غرب خیلی کمتر از ۱۰۰ سانتیمتر است. این است که احساس میکنیم کلاه سرمان گذاشته اند گول خورده.ایم مگر نه این است که از ،رافائل لئوناردو داوینچی کاراوادجو ولاسکس رامبراند ،ورمر وان ،ایک انگر و دهها نفر دیگر برای نقاشان ما قبله و معبود ساخته اند؟ شما از داخل همین کتابهای ترجمه شده ،خودمان صفحاتی را که به عنوان ستایش درباره ویژگیهای عکس گونۀ آثار این اساتید چاپ شده است درآورید و ببینید آیا چیزی باقی میماند؟ و اگر چنین عده کثیری از آقایان از ابزارهای بصری استفاده میکرده اند چرا بقیه نکرده باشند؟