زایش و مرگ تراژدی

زایش تراژدی از درون روح موسیقی نخستین کتاب نیچه و در واقع خاستگاه عمده اندیشه های وی در مواجهه با مسائل مهمی چون معنای زندگی بدبینی هنر و نهیلیسم دوران مدرن است. از یک سو ماده باوری علمی و از میان رفتن حال و هوای دیونوسوسی انسان پسا سقراطی و اهل علم مدرن را از تسلای متافیزیکی بی بهره کرده است تسلایی که می توانست آرام دل او در گیرودار مواجهه با واقعیت ترسناک گذر زمان و مرگ ناگزیر آدمی باشد؛ از دیگر سو ، رنگ و رو باختن اسطوره ها و زندگی در جهانی یکسره تهی از همه ی آن چه درخشان و مسحور کننده است ، انسان مدرن را به «انسانی بدون اسطوره و هنر » بدل کرده است که هنرش تنها می تواند نمایش کوتاه و تند گذر « مشاهیر» باشد. نخستین کتاب نیچه که نوشته ی حاضر شرح و تفسیری دقیق بر آن است ، حاصل نخستین تلاش وی برای یافتن چاره ی وضعیت انسان مدرنی از رهگذر نگریستن به سرشارترین مردمان همه ی دوران ها و معجون سحر انگیز آن هاست- یونانیان عصر آرکائیک و هنر شورانگیز و تسلابخش تراژدی.