سیاست ورزی زیبایی شناسی

سیاست ورزی زیبایی شناسی یک بازاندیشی در رابطه ی بین هنر و سیاست بیرون از الگوهائی است که سنت مارکسیستی، مکتب فرانکفورت و تلاش های اخیر پساساختارگرایان مستقر کرده اند. ژاک رانسیر، با پس گرفتن زیبایی شناسی از محدوده ی تنگی که غالبا به آن فروکاسته می شود، پیوند ذاتی آن با سیاست ورزی را از طریق تحلیل جنبه های مشترک این دو، تعیین حدود دیدنی و نادیدنی، شنیدنی و ناشنیدنی، قابل تصور و غیر قابل تصور، ممکن و ناممکن آشکار می سازد.
سیاست ورزی زیبایی شناسی پیش درآمدی جامع و قابل فهم به آثار ژاک رانسیر تا به امروز است:
• گشت و گذاری در تاریخ هنر و سیاست ورزی از پولیس یونانی تا انقلاب زیبائی شناختی دوران مدرن؛
• تحلیل های روشن از به کارگیری درست و نادرست مفهوم مدرنیته، رابطه ی بین هنر و بازتولید مکانیکی، منطق واقعیت و خیال در تاریخ، تضاد مثبت در ادبیات مدرن و مفهوم هنر سیاسی شده.
دو مقاله از اسلاوی ژیژک در پایان کتاب زمینه و زمانه ی شکل گیری اندیشه های رانسیر را بررسی می کنند، و تصویری روشن و فراگیر از حیات فلسفی و روشنفکری فرانسه در نیمه ی دوم قرن بیستم به دست می دهند.