عشق سال های وبا

اشکش جاری شد و سعی کرد با تجربه ای که در این زمینه دارد راهنمایی اش کند او ابتدا سعی کرد پسرش را متقاعد کند که انبوه برگه های پرشور و احساسش را به فرمینا ندهد چون با این کار تنها موجب ترس دختر از رویاهایش میشد که او نیز همچون پسرش در امور عاشقانه خام و بی تجربه بود او گفت اولین قدم این است که او را از علاقه و توجه خود آگاه سازد تا آمادگی پیدا کند و از مطرح کردن موضوع، یکه نخورد و زمان برای فکر کردن داشته باشد. او گفت

اما قبل از هر چیز به یاد داشته باش اولین کسی که باید قلبش را به دست آوری خود دختر نیست بلکه عمه ی اوست.

بدون شک هر دو نصیحت عاقلانه بودند اما برای چنین نصیحتی دیر بود. در واقع همان روزی که فرمینا دازا برای یک لحظه چشمش را از درسی که به عمه اش میداد برداشت تا ببیند چه کسی از راهرو عبور میکند فلورنتینو آریزا بخاطر حس و حال بی دفاعی که داشت، توانسته بود او را تحت تأثیر قرار دهد. آن شب طی شام پدرش ماجرای تلگرام را تعریف کرده بود و این گونه بود که فرمینا متوجه علت ورود فلورنتینو آریزا به خانه و کسب و کار او شده بود این اطلاعات علاقه ی او را بیشتر کرده بود چون برای او همچون خیلیهای دیگر در آن دوره و زمان اختراع تلگراف چیزی جادویی و جالت توجه به نظر میرسید. برای همین وقتی اولین بار او را زیر درختان پارک کوچک در حال مطالعه دید، او را شناخت اما این موضوع به هیچ وجه دلهره ای به قلبش راه نداد، تا این که عمه اش به او هفته است همین کار را می.کند به این ترتیب چون یکشنبه ها نیز هنگام خروج از کلیسا او را میدیدند عمه اش متقاعد شده بود که این دیدارها نمی توانند تصادفی و بی منظور باشند. او گفت: او بخاطر من خودش را به این همه دردسر نمی اندازد». چون عمه اسکولاستيكا على رغم رفتار زاهدمنشانه و جامه ی توبه اش، بسیار مهربان و به شدت در زندگی میل به مشارکت و همدردی داشت و اینها بهترین خصایص او بودند و تنها این حس که مردی به برادر زاده اش علاقه دارد احساس مقاومت ناپذیری را در او بیدار میکرد اما فرمینا دازا هنوز حتی در مورد عشق کنجکاو هم نبود و تنها حسی که به فلورنتینو آریزا داشت نوعی حس دلسوزی بود چون احساس میکرد بیمار است اما عمه اش آدم باید مدت زیادی زندگی بتواند به ماهیت واقعی مردی پی ببرد و او متقاعد شده بود کسی که هر روز در پارک مینشیند تا رفت و آمد آنها را تماشا ،کند تنها میتواند مبتلای عشق باشد