قزوین در آینه خاطرات

چند ماه بعد یعنی صفر سال ۱۳۳۹ قمری این مهاجرت به اوج خود میرسد و گیلانیها با هر رتبه و منصبی از فقیر و غنی و پولدار و بی پول به قزوین میآیند و بعضی این همه راه را پیاده طی میکنند به حدی که پاهای زن و بچه ها تاولهای وحشتناکی میزند تمام خیابان رشت از میدان امام خمینی فعلی تا سبزه (میدان مملو از رشتیها میشود که بعضاً دنبال زن و بچه های گم شده خودشان بودهاند به همین علت اذوقه کمیاب میشود و نان به قیمت دانه ای یک تومان هم پیدا نمیشود و آذوقه فقط در حدی است که از شهر به آنها میرسانند و دولت هم فقط حدود ۲۰۰ تومان کمک مالی فرستاده است به واسطه کمبود جا بعضی از مهاجران را به دهات برده و بسیاری را نیز در مدرسه ها جا میدهند نکته جالب این که علی رغم این همه سختی و رنجی که مردم عادی می کشند گروهی از زنان فاحشه رشت را سواره و همراه آذوقه و ملزومات کافی تحت حمایت صاحب منصبان نظمیه و ژاندارمری وارد شهر کرده و پذیرایی خوبی میکنند و آنها در محله تنورسازان که فاحشه خانه شهر و به خرابات شهر معروف بوده میبرند و مسکن میدهند و اهالی آن خانه ها هم از این تازه واردها پذیرایی خوبی می.کنند

کتاب دایره قهوه ای