مجموعه آثار گارشین

گارشین را به حق پیشتاز چخوف دانسته‌اند، کسی که راه را برای نویسندگی چخوف هموار کرد. گارشین از چنان درک بالایی برخوردار بود که حتی رنج گیاهی یا مورچه‌ای را به خوبی لمس می‌کرد. چنین درکی بی‌شک ناشی از حساسیت بسیار زیاد او بود که زمانه‌اش کمتر آن را می‌فهمید… آثار باقی مانده از گارشین نبوغ فراوان او را در داستان‌نویسی به خوبی نشان می‌دهد. همین داستان‌ها، چهره صمیمی و دوست داشتنی او را به ما می‌نمایانند. گارشین همزمان با نویسندگان بزرگی نظیر تالستوی، کارالنکو، داستایفسکی، اوسپنسکی و چخوف و نقاش بزرگی مانند ایلیا رپین زندگی می‌کرد، با بسیاری از شخصیت‌های برجسته زمانه خود مکاتبه داشت که برخی از آنها خاطراتی درباره ی او نوشته‌اند. ماکسیم گورکی زمانی که در ایتالیا می‌زیست، خواندن آثار او و شناختن چهره ی نجیبش را در نامه‌ای توصیه می‌کند. به جرئت می‌توان گفت که گارشین روح لطیف، حساس، بی‌آلایش و عرفانی روسی است که در سایه ی خشونت‌ها و پرخاشگری‌های جامعه‌ای مستبد پنهان مانده است…