معادلات و تناقضات آنتونیو گرامشی

این اثر درباره طولانی ترین مناظره در تاریخ جهان معاصر است. صد سال اختلاف نظری و نزاع فلسفی بر سر راه رسیدن به سوسیالیسم یا جامعه سوسیالیستی است. بسته به روش نسل بندی تاریخنگارانه، شاهد متفکران چهار یا پنج نسل هستیم: در پرتو تأسیس و انحلال سه انترناسیونال – انترناسیونال اول (1876-1864) انترناسیونال دوم (1916- 1889) انترناسیونال سوم یاکمیترن (1943-1919، تأسیس کمیتفرم ( 1947 – 1956 ) توسط اتحاد شوروی در واکنش به طرح مارشال، و شکست مه 68 تا شکل گیری اروکمونیسم در ایتالیا، اسپانیا و فرانسه در دهه هفتاد میلادی در قرن گذشته. مورتی و کولتی و آلتوسر وهابز بام بی درنگ از این اثر استقبال کردند. جمع جمع بود. مارکس، آکسلراد، کائوتسکی، پلخائف، لنین، برنشتاین، لوکزامبورک، مارتف، لوکاچ، بوخارین، بوردیگا، تولیاتی، آلتوسر، مندل، پولانزاس، تروتسکی… همه درکنارهم و به اتفاق در کنار گرامشی.
گرامشی با الهام از انقلاب علیه کاپیتال، سعی می کند تا موضوع اصلی نخستین کنگره انترناسیونالیسم سوم را که درباره دمکراسی بورژوایی و دیکتاتوری پرولتاریا بود به کمک مهم ترین مفهوم سوسیال دمکراسی روس و سوسیال دمکراسی آلمان، یعنی مفهوم هژمونی درک و میان شرق و غرب تمایزی بنیادی ترسیم کند. کتاب تشکیل شده است از تقریرهای مختلف مفهوم هژمونی و تبعات تغییرات معنایی آن برای درک ساختار قدرت در لیبرال دمکراسی های غرب.