مقدمه‌ای بر معناشناسی شناختی

«معناشناسی شناختی» یکی از رویکردهای عمدة زبان‌شناسی شناختی محسوب می‌شود. ایدة اصلی در این نوع معناشناسی این است که معناها عبارت‌های ذهنی هستند و معنا به ساختار شناختی مربوط می‌شود، نه به جهان بیرون یا جهان‌های ممکن. از نظر معنا شناسان شناختی، انسان تجربه‌هایی را که از محیط اطراف خود کسب می‌کند، در ذهن خود به‌صورت مفاهیم نگه می‌دارد. کتاب حاضر که به‌عنوان مقدمه‌ای در شناخت این نوع از معناشناسی نوشته‌شده، در هفت فصل سامان‌دهی شده و طی آن تلاش شده تا تصویری از دغدغه‌های اصلی معناشناسی شناختی ارائه شود. نگارنده با استفاده از مقالات و کتب مطرح در این حوزه و ارائة نمونه‌هایی از زبان فارسی، سعی کرده تا مخاطب را در درک بهتر و عمیق‌تر مباحث شناختی کمک کند.