هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بلوشه، کتاب منتخب التواریخ معینی را خلاصه خشكى از كتاب جامع التواریخ رشیدالدین فضل‌اللّه مى‌داند؛ امّا این ادعا عارى از صحت است؛ زیرا حتى در فصول مربوط به وقایعى كه از زمان حیات مؤلف دور است، اشاراتى وجود دارد كه خاص همین كتاب است.قسمت بسیار جالب توجه کتاب منتخب التواریخ معینی بخش راجع به وقایع نزدیك به زمان مؤلف؛ یعنى وقایع محصور بین قرن هفتم و قرن نهم هجرى/ سیزدهم- پانزدهم میلادى است؛ كه این موارد شامل، تاریخ ملوك ایران جنوبى معاصر مغول، تاریخ مغول ساكن منطقه جنوبى روسیه فعلى، تاریخ مغول آسیاى مركزى، تاریخ سلسله سلاطین ایران كه پس از مغول در ایران سلطنت كرده‌اند و تاریخ تیمور مى‌باشد.
در سال 817 ه/ 1414م كه شاهرخ، میرزا اسكندر را برانداخت، مؤلف كتاب را از آغاز تا پایان تجدید نظر كرد و ناگزیر به حذف و تغییر قسمت‌هایى شد كه در آن اسكندر را ستوده بود و از شاهرخ به بدى یاد كرده و كتاب را در بیست و دوم رجب 817 هجرى/ اكتبر 1414م در هرات به شاهرخ تقدیم كرد. متن نگارش ثانوى كتاب با متن نگارش نخستین در بعضى موارد تفاوت فاحش دارد.
مورخ بزرگ و ایران‌شناس مرحوم بارتلد در چندین مقاله از كتاب حاضر كه مرجع او نسخه لنین‌گراد بوده، استفاده كرده است. در آغاز بارتلد این كتاب را «تاریخ خیرات» تألیف محمد موسوى مى‌پنداشت؛ اما بعد بارتلد و زیمین اذعان كردند كه كتاب تاریخ خیرات با كتاب حاضر ارتباطى ندارد. و چون در نسخه‌هاى لندن و لنین‌گراد نامى از مؤلف و عنوان كتاب حاضر نیامده است، از این‌روى بارتلد این كتاب را «آنونیم اسكندر» نامید. در سال 1927م بارتلد در مقاله‌اى اشاره كرد كه مؤلف كتاب شاید معین‌الدین نطنزى باشد كه بنا به گفته دولتشاه در دستگاه اسكندر بن عمر شیخ مى‌زیست و كتابى در تاریخ به نام او تألیف كرد.
در سال 1929م بارتلد در مقاله دیگرى اظهار داشت كه نسخه پاریس كه «منتخب التواریخ معینى» نام دارد نسخه‌اى از نگارش دیگرى از «آنونیم اسكندر» مى‌باشد.
با آن كه بنا به گفته روماسكویچ و ولین، غفارى در كتاب جهان‌آرا از منتخب التواریخ معینى (آنونیم اسكندر)، بدون این كه نامى از آن ببرد استفاده كرده است، و نیز با آن كه غفارى در كتاب دیگر خود به نام نگارستان از تاریخ دیگرى به نام تاریخ واسط جعفرى كه یكى از مراجع او بوده است، نام مى‌برد؛ مع ذلك هنوز دلیل قاطعى بر یكى بودن این دو كتاب موجود نیست و نمى‌توانیم تاریخ واسط جعفرى را همان تاریخ آنونیم اسكندر (یعنى منتخب التواریخ معینى) بدانیم؛ بلكه برعكس كتاب «تاریخ واسط جعفرى» با «تاریخ جعفرى» محفوظ در لنین‌گراد یكى است.
درباره ارزش واقعى منتخب التواریخ معینى تا قبل از انتشار تواریخ دیگرى كه مؤلفین آن از مردم فارس بوده‌اند، نمى‌توان قضاوت كامل كرد. از این نوع تواریخ دو جلد تاریخ خطى در لنین‌گراد محفوظ است: یكى تاریخ جعفرى مذكور در فوق و دیگرى فردوس التواریخ تألیف مولانا خسرو ابرقوهى. علاوه از این دو كتاب، غفارى از كتاب سوّمى به نام تاریخ قاضى قوام‌الملك ابرقوهى نام مى‌برد. اما هیچ گونه نشانه‌اى از نسخه كتاب اخیر در هیچ یك از فهارس نسخ خطى فارسى تاكنون به نظر نرسیده است؛ ولى چون منابع ایرانى درباره نسخه‌هاى خطى هنوز خوب شناخته نشده است و تنها آن قسمت از منابع مربوط به عصر تیموریان كه در هرات تألیف یافته تا اندازه‌اى معرفى شده است، احتمال دارد كه در ایران یك رشته از تواریخ تألیف شده، در فارس یا یزد مربوط به این عصر به دست بیابد.
مؤلف كتاب حاضر كه كتاب خود را در شیراز نوشته، اطلاعات بى‌سابقه‌اى درباره ایران جنوبى به دست مى‌دهد و علاوه بر ذكر كلیه موادى كه در «مجمع الانساب» محمد شبانكاره‌اى وجود دارد، مطالب ذى‌قیمتى بر آن‌ها مى‌افزاید. منتخب‌التواریخ معینى (آنونیم اسكندر) مورد استفاده چندین خاورشناس كه در تاریخ ایران جنوبى تحقیقاتى كرده‌اند، واقع شده است. باید گفت این كتاب نیز براى تحقیق درباره تاریخ آسیاى مركزى سودمند است
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.