هوا و رویاها

اما حرکت واقعی، یعنی جوهر حرکت، در واقع حرکت به تخیل درآمده، با توصیف واقعیت، حتی وقتی که واقعیتی آشکار را توصیف می کند، به جریان نمی افتد. سفر حقیقی خیال، سفری به سرزمین های خیالی، به درون قلمروهای خیالی است. پرسش اصلی کتاب حاضر این است که به چه طریق خیال پردازی از واقعیت، تفکیک ناپذیر و بخشی از ماهیت آن است چگونه پیوستاری میان واقعیت و خیال پردازی به وجود می آید؛ راهی که از واقعیت به خیال منتهی می شود.
در کتاب حاضر، طی دنبال کردن هسته صور خیال هواگون، شواهد و نمونه های متعددی در این باب خواهیم یافت. خواهیم دید که والایش هواگون به لحاظ گونه شناسی، قیاسی ترین نوع والایش است، والایشی که مراحل آن روشن ترین و قاعده مندترین والایش است. این والایش منجر به والایش دیالکتیکی می شود. و چنین به نظر می آید که پرنده به عنوان یک مخلوق هر آنچه پرواز می کند- به فراسوی فضایی که در آن پرواز می کند، می رود. به نظر می آید که همواره وجود عنصر اتر ماهی استعدی هوا است و اینکه همواره آخرین مرحله ی آگاهی ما از آزادی، مرحله ای مطلق است.