وقت خوش

«وقتِ خوش» ــ که نامش را از بیتی از سعدی گرفته است ــ نمایشنامه‌ای‌ست درباره‌ی همین شاعر و زندگیِ او در زمانه‌ای پُرهول‌وهراس، همچنان‌که اثری‌ست درباره‌ی عشق، شعر، سخن، تاریخ، و سرزمین.
ساختمان نمایشنامه از شیوه‌های نمایشگری شرقی بهره جسته است. تعداد شخصیت‌های این نمایشنامه زیاد است و عملاً مردمان شهر شیراز را در بر می‌گیرد، امّا به‌دلیل استفاده از شیوه‌های بازی‌سازی آیینی مشرق‌زمین، امکان استفاده از بازیگرانی در چند نقش در آن نهفته است و در نتیجه تعداد نهایی بازیگران زن و مرد در آن، بسته به هر اجرا، ممکن است تفاوت کند.