هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
از مقدمه نویسنده بر کتاب پژوهشی در دو داستان هزار و یک شب : حکایت ملک عمر نعمان در کتاب هزار و یک شب، حماسه ای پهلوانی است که در آن، پیکار میان سپاهیان مسلمان و صلیبیون فرنگی با ماجراهای عاشقانه و حیله گری های عجوزی پر مکر و فن در آمیخته است و بدینگونه داستان درازی پدید آمده است که در این دفتر، تنها مضمونی از آن تحلیل می شود. این حکایت برخلاف نظر ادوار مونته، استاد اسبق کرسی زبان های شرقی در دانشگاه ژنو که میگفت «داستان (رمان شوالیه ای) بلندیست با زمینه چینی های پیچیده که خواندنش چندان دلچسب نیست»؛ یعنی به خواندنش نمی ارزد، ازین لحاظ که گوشه هایی از فرهنگ و نفسانیات آن دو قوم را آفتابی می کند، شایان توجه است. گفتنی است که نگارنده بیشتر در کتاب افسون شهرزاد به تحلیل این داستان پرداخته بود ولی در این دفتر آن را تا آنجا که می توانسته با نگاهی نو و افزوده های بسیار، تکمیل کرده و در واقع از نو پرداخته است.
این نکته امروزه کمابیش روشن است. اما هنوز به درستی نمی دانیم که فلان قصه، ورای صورت ظاهرش، چه معنا و پیامی دارد و آیا باید و می توان تفسیرش کرد و یا ظاهر و باطنش یکی است؟
گذشته از این، با اغتنام فرصت، می خواهم به مطلبی اشاره کنم که بارها و خاصه در یک کتاب، به تفصیل، شرح کرده ام و آن نقل گویی شهرزاد است که با صحنه آرایی همراه است و خاصه به درام سازی و کاری تئاتری شباهت دارد.
تئاتر و درام سازی که همواره از ستیز میان جبر و آزادی، سرچشمه گرفته است (و نه الزاما نمایش های آئینی)، رهاورد فرنگ است و از این رو، بیش از حدود یک قرن، حداکثر، در فرهنگ مان، قدمت ندارد. اما نقالی همان وظیفه را اگر کاربرد این واژه درست باشد کمابیش برعهده اشته است و به اعتباری، جانشین تئاتر شده یا رفته رفته به تئاتر بدل شده است.
نشر مرکز
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.