تکنیک و کاربست روانکاوی

اتحاد بین ایگوی منطقی بیمار و ایگوی تحلیل کننده ی روانکاو ایجاد میشود (استبرا ۱۹۳۴) مهم ترین اتفاقی که می افتد این است که بیمار همانند سازی گذرا و نسبی با نگرش و شیوه ی کار تحلیل گردکه در جلسات تحلیل از روان کاو دیده می کند. بیمار روانکاو و فضای تحلیلی در شکل گیری اتحاد کاری تأثیرگذار هستند. آگاهی از رنج نوروتیک و احتمال دریافت کمک از طرف تحلیل گر بیمار را بر آن میدارد تا دنبال فضای تحلیلی آمده و تحلیل را ادامه دهد. توان و قابلیت بیمار برای شکل دهی یک رابطه ی منطقی ،غیر جنسی و بدون تنش با روان کاو؛ در ظرفیت او برای داشتن این چنین روابط خنثی و بدون تنشی در گذشته اش ریشه دارد. عملکردهای ایگوی بیمار هم نقشی تأثیرگذار دارند، چرا که توان برقراری یک رابطه ی چند بعدی با روان کاو؛ تنها با دارا بودن یک ایگوی منعطف ممکن می شود. خدمتی که روان کاو به اتحاد کاری میکند از مجرای تأکید پیوسته بر درک و بینش از طریق تحلیل مقاومتها و از طریق نگرش عاری از قضاوت، روشن، همدلانه و شفقانه ی او ارائه میشود فروید ۱۹۱۲۵، ص ۱۰۵؛ ۱۹۱۳۵، ص، ۱۲۳؛ فنیکل، ۱۹۴۱ ، ص ۸۵؛ استبرا ، ۱۹۲۹ ، صفحات، ۳۷۲-۳۷۱). ای تحلیلی هم از طریق تواتر ملاقاتها طول دوره ی درمان به کارگیری کاناپه سکوت و غیره به اتحاد کاری کمک میکند. فضای تحلیلی نه تنها

کتاب دایره قهوه ای