حرمسرای قذافی

ثریا، شخصیت اصلی در کتاب حرمسرای قذافی ، نیز یکی از قربانیان تجاوز جنسی است که خیلی زودتر از الیسا میلانو شجاعت یافته بود دست متجاوز را – شاید بزرگ ترین متجاوز قرن را رو کند و از تجربیاتش به عنوان یک برده جنسی اسیر در دست یکی از مشهورترین جباران تاریخ برای مردم جهان سخن بگوید. ثریا که یک شخصیت واقعی است، در این کتاب نقاب از چهره مردی بر می دارد که خود را همچون یک رهبر مسلمان انقلابی به مردم کشورش و کشورهای منطقه جا زده بود. اما واقعیت قضیه این بود که معمر قذافی با توسل به ابزار تجاوز جنسی توانسته بود برای مدت چهل و دو سال بر لیبی حکومت کند. در این چهل و دو سال صدها زن و مرد جوان قربانی جرائم جنسی این هول انگیز ترین دیکتاتور تاریخ بشر شدند. اما از بین این قربانیان فقط تعداد معدودی جرئت پیدا کردند که دست به افشاگری بزنند و داستان های خود را حکایت کنند. رازهای قذافی به دلایلی که در این کتاب به آنها پرداخته شده می توانست تا سالها و دهه ها یا شاید حتا تا ابد مکتوم بماند. قربانیان از ترس بی آبرو» شدن در جامعه سنتی لیبی سکوت اختیار کرده بودند و این سکوتی بود که قذافی با بهره گیری از آن توانسته بود برای چهل و دو سال به صورت مستمر مرتکب جرائم جنسی شود. اما آنیک کوژان، نویسنده فرانسوی کتاب حرمسرای قذافی، موفق شد تعدادی از قربانیان را به سخن گفتن وا دارد. حرمسرای قذافی برای اولین بار لیبیایی ها و مردم جهان را با چهره واقعی دیکتاتور مخوف لیبی آشنا کرد. کوژان با انعکاس شهادت هایی که از سوی شاهدان موثق بیان شده ثابت می کند قذافی نه تنها «رهبر مسلمانان جهان» نبود. ناقض بزرگ همه اصول اسلامی هم بود. قذافی همیشه می کوشید خود را مسلمانی سوپرانقلابی جلوه دهد. امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان، از معدود رهبران مذهبی ای بود که توانسته بود ذات و هویت واقعی تذافی را بشناسد. امام موسی صدر به همین دلیل کو شش فراوانی کرد تا برای مسلمانان کشورهای عربی روشن کند این دیکتاتور قسی القلب هیچ نسبتی با اسلام ندارد. برخی از کسانی که امام موسی صدر را از نزدیک می شناختند – برای مثال جلال الدین فارسی – معتقدند دلیل کشته شدن امام موسی صدر به دست قذافی همین موضوع بوده است.
منبع متن