هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
کتاب خدا و محدوده عقل از نشر علم: تفکر انتقادی را در عصر جدید به کانت نسبت می دهند. اما پیش از وی نیز در فلسفه های دکارت و اسپینوزا و لاک و بارکلی و هیوم شرایط آن فراهم شده بود.دکارت در رساله قواعد هدایت ذهن نسبت به توانایی های سوژه در شناخت و محدودیت های آن توضیحاتی می دهد.این آغاز نگرش انتقادی و به نوعی عصر روشنگری است.اسپینوزا این تفکر را به حد اعلا می رساند به طوری که باورهای
دینی رایج و منتسب به تورات که مدعی وحی بود را کاملا رد می کند.نحله انگلستان نیز به نقد باورمندی به جسمانیت پرداختند.و هیوم در بالاترین سطح خود امکان درک از دنیای اطراف را برای انسان عملا غیر ممکن دانست و دسترسی به معرفت را نا شدنی بیان کرد.هیوم در کتاب تاریخ طبیعی دین , سعی در تفکیک بین شرک آلودگی و توحیدی بودن آن داشت.هیوم معتقد بود توحید دینی منتج به نعصب است و شرک به تساهل ختم می شود.وی معتقد بود در توحید دینی جایی برای سایر ادیان و خدای ادیان دیگر نیست و ما بقی ملحد و مرتد تلقی می شوند. اما در شرک امکان پلورالیسم فکری وجود دارد.
با آغاز مسیحیت و سیطره آن بر جهان در دوران قرون وسطی بین دین و خداباوری پیوندی نا گسستنی ایجاد شد.پس از شروع رنسانس و نقد تفکرات قرون وسطی فلاسفه بسیاری سعی در احیای تفکر خداباوری و تفکیک آن از مسیحیت شدند.ابتدا دکارت به احیای برهان آنسلم پرداخت اما مسیحیت قرون وسطایی را به چالش کشید.پس از دکارت این لایب نیتس بود که به تفسیر ناتورالیستی از دین پرداخت.وی جهان را به مانند یک ماشین مکانیکی با قوانین خاص خودش تفسیر کرد.
.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.