زیراندازهای ارمنی باف ایران

بخش اصلي كتاب به تصاوير قالي‌ها، گليم‌ها، جاجيم‌ها و زيراندازها اختصاص دارد و نام بافنده آن نيز ذكر شده است. طرح كليساي وانك جلفاي نو، قالي مام ميهن، طرح قره كليساي طاطاوس مقدس، لباس سنتي زنان منطقه روستانشين، ابزار صنايع‌دستي در قالي‌بافي و ريسندگي از جمله تصاويري است كه به زيبايي كتاب مي‌افزايد.
ژوهشگر كتاب «زيراندازهاي ارمني‌ باف» هنر، صنايع دستي، آداب، سنن و عادات، افسانه‌ها و اساطير، حكايت‌ها و داستان‌هاي هر قوم را فرهنگ معنوي آن قوم مي‌داند كه به صورت سمبل‌ها و نقوش در هنر و به خصوص هنر كاربردي منعكس مي‌شود.

هنر هر ملتي طي قرون و اعصار تحت تأثير شرايط فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي قرار گرفته و به صور مختلفي تجلي مي‌يابد. مردم ارمني با بودن در كنار مردم فارسي‌زبان طي قرون متمادي، فرهنگ ديرينه و هنر كاربردي خود را حفظ كرده و در شكوفايي هنر ايران سهيم بوده‌اند.

استاد حكاك با حكاكي بر روي سنگ‌هاي صليبي، سنگ قبرها و فلزات، هنرمند نقاش با حفظ سبك اصيل خود و نوآفريني آثار جديد و استاد قاليباف با نشستن در پاي دار و بافتن نقوش سنتي و يا خلق نقوش جديد با الهام از طبيعت اطراف خود، هنر، صنعت و صنايع دستي مورد علاقه خود را به نسل آينده انتقال داده است. هنر قالي‌بافي ارمني نيز به همراه مهاجرت به ايران راه پيدا كرد و نقش‌هاي زيباي آن در كتاب «زيراندازهاي ارمني‌باف ايران» گره خورد.

منبع متن