هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بخشی از کتاب سرقات ادبی :
در ریاض الشعرای واله آمده است
میر محمد عظیم متخلص به ثبات خلف الصدق میر محمد افضل متخلص به ثابت پانصد بیت از دیوان شیخ را برآورده که مضامین آنها به جنسه از دیگران است . … . .
در تذکره نصر آبادی نیز توجه چندانی به این مقوله نشده و موضوع استناد در آن چندان جدی نیست گاه نصر آبادی برای آوردن نمونه شعری به عبارت مسموع شده بسنده میکند. او ذیل تقی اوحدی دوبیتی باباطاهر را می آورد که بیت اول منطبق بر شعر باباطاهر است و بیت دوم نیز اختلاف اندکی دارد اما نصرآبادی به شاعر اصلی اشاره ای نمیکند درباره این موضوع می توان دو احتمال را مطرح کرد؛ نخست اینکه نصر آبادی با اشعار باباطاهر آشنا نبوده و دیگر اینکه وی به این موارد چندان اهمیت نمیداده و از این روی سرقات برای او موضوعی نبوده است البته احتمال دیگری که میتوان وارد دانست این است که شاید این دو بیتی منسوب به باباطاهر در اصل از آن تقی اوحدی بوده و بعداً به باباطاهر منسوب شده است.
وی ذیل میرزا رحیم کنایه وار به سرقت ادبی هشدار میدهد. او در مورد آوردن نمونه شعر وی میگوید که شعر او را بعضی از یاران دارند و نمیدهند. با توجه به جایگاه جمله میتوان گفت که منظور نصر آبادی آن بوده که بعضی از یاران شعر او را ارائه نمیدهند تا شاید در فرصت و مکانی دیگر آن را به نام خود ثبت کنند. در این تذکره به موضوع سرقت ادبی در ساختار یک مطایبه نیز اشاره شده است حکیم» باقر شفایی … گفتگوها بی معنی او با حکیم شفایی کمال نمک داشت حکیم با او خوش ،داشت مناقشات با حکیم می.کرد
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.