سرمایه در سده بیست و یکم

کتاب سرمایه در سده بیست و یکم از نشر نگاه:  مسئله توزیع ثروت هم نیازمند این است که به شیوه‌اى نظام‌مند و با روش مشخص مورد بررسى قرار گیرد. بدون منابع، روش‌ها و مفاهیمى که به دقت تعریف شده باشند، ابراز هر نظر یا خلاف آن ممکن است. برخى کسان معتقدند که نابرابرى همواره در حال افزایش است و جهان بنا به این فرض همواره ناعادلانه‌تر مى‌شود. کسان دیگرى معتقدند که نابرابرى به‌طور طبیعى رو به کاهش است، یا مى‌گویند که به‌طور خودبه‌خود هماهنگى برقرار مى‌شود و در هر حال هیچ کارى نباید کرد که بتواند خطر ایجاد اختلال در این تعادل سعادت‌آمیز را به‌وجود آورد. در برابر این گفت‌وگوى ناشنوایان، که در آن هر گروه تنبلى ذهنى خودش را با نشان دادن تنبلى گروه دیگر توجیه مى‌کند، براى پژوهشگر نقشى وجود دارد که اگر هم به‌طور کامل علمى نیست، دست‌کم نظام‌مند و داراى روش تحقیق است. تحلیل کارشناسانه هرگز به برخوردهاىسیاسى خشونت‌آمیزى که نابرابرى به‌طور ناگزیر آن‌ها را برمى‌انگیزد پایان نخواهد داد. پژوهش علمى اجتماعى، آزمایشى و ناکامل است و همیشه این‌گونه خواهد بود. کتاب سرمایه در سده بیست و یکم مدعى نیست که اقتصاد، جامعه‌شناسى و تاریخ را به دانش‌هاى دقیقى تبدیل خواهد کرد. اما چون با شکیبایى واقعیت‌ها و الگوها را جستجو، و با آرامش سازوکارهاى اقتصادى، اجتماعى و سیاسى را که مى‌توانند آنها را توضیح دهند، تحلیل مى‌کند، مى‌تواند به مجادله دموکراتیک آگاهى برساند و توجه آن را بر مسایل درست و بجا متمرکز سازد، این پژوهش مى‌تواند به تعریف مجدد اصطلاحات مجادله کمک کند و برخى نظرات را که پیش از بررسى دقیق به عنوان امورى قطعى پذیرفته شده یا برخى نظرات فریب‌آمیز را افشاء کند و همه مواضع گوناگون را در معرض وارسى نقادانه دائمى قرار دهد. به نظر من، این نقشى است که روشنفکران، از جمله دانشوران علوم اجتماعى مى‌توانند مانند هر شهروند دیگرى ایفا کنند، منتهى با این تفاوت که بخت با آنها یار است که در مقایسه با دیگران وقت بیشترى دارند تا خود را وقف پژوهش کنند (و حتّى براى این کار به آنها حقوقى پرداخت مى‌شود که خود مزیتى قابل توجه است).اما از این واقعیت گزیرى نیست که پژوهش علوم اجتماعى در زمینه توزیع ثروت براى مدت درازى بر مجموعه نسبتآ محدودى از واقعیت‌هایى که محکم به کرسى قبول نشسته بود، همراه با مجموعه متنوع و گسترده‌اى از تأملات صرفآ نظرى مبتنى بود. من پیش از آن‌که به گفت‌وگوى تفصیلى پیرامون منابعى بازگردم که در تدارک براى نوشتن این کتاب کوشیده‌ام آنها را فراهم آورم، مى‌خواهم مرور تاریخى سریعى را بر اندیشه‌هاى پیشین درباره این جریان‌ها ارائه کنم
منبع متن