عرفان پس از مدرنیته

کتاب عرفان پس از مدرنیته به تبیین ماهیت و ساختار گزاره ‏ها و شهودات عرفانی در عصر مدرنیته می‏پردازد. دان کیوپیت براساس دیدگاهی که درباره گزاره‏ های دینی دارد دین و عرفان را وضعیت و موقعیتی ایمانی و زبانی صرف می‏داند که هیچگونه اطلاعات خارجی و عینی در بر ندارد. در کتاب عرفان پس از مدرنیته حاضر استدلال می‏کند بعد از وقوع مدرنیته و گذر از دنیای کلاسیک عرفان ماهیتی زبانی محض پیدا کرده است. به نظر او نمی‏توان برحسب واژگان به کار رفته در گزاره‏های شهودی عرفانی در پی حقایق عینی و خارجی بود همه چیز به فعالیتهای زبانی برمی‏گردد. عرفان نوعی نوشتن است که برای تبیین آن نیازی به کمک تجربه نیست. هر ادعای عرفانی از دیدگاه کیوپیت نوعی شعر حماسی به شمار می‏آید. وی تئوریهای عرفان در دوره مدرنیته را ذیل واقع‏ گرایی، شبه واقع‏گرایی و طبیعت‏گرایی مطالعه و نقد کرده است. رابطه الهیات جزمی و عرفان و تبیین مفاهیم فروپاشی، سعادت و ابدیت از دیگر موضوعات مورد توجه نویسنده است.
عناوین فصول کتاب بدین قرارند: ساختار مدرن عرفان و تجربه دینى، تئورى هاى عرفان در دوره مدرنیته، الاهیات جزمى، ایدئولوژىِ داراى نیروى مطلق معنوى، عرفانْ نوعى نوشتن است، نوشتار عرفانى چگونه سعادت دینى ایجاد مى کند، خط مشى عرفان، نوشتار عرفانى پیشگام ساختارشکنى و الاهیات رادیکال بود، فروپاشى، سعادت و ابدیت.
نشر ادیان