معماری و راز جاودانگی

چرا انسان ها در طی سده ها زیستن و ساختن در کره زمین تا پیش از روزگار جدید بناها و شهرهایی پدید آورده اند که هم زیبا تر است و هم کارامدتر بناها و شهر هایی آرام بخش و دل نشین و منسجم و همساز با طبیعت بناها و شهر هایی متناسب با همه شئون زندگی و کار و حیات جمعی و فردی انسان؟چرا در روزگاری که نه آرشیتکتی به معنای امروزی در کار بود و نه شهر ساز نه طرح جامع و تفصیلی برای شهر ها تهیه می شد و نه معماران تحصیلات آکادمیک داشتند چنان مکان های نیکو پدید می آمد؟چرا امروز ما از چنین کاری درمانده ایم و آن توانایی را از دست داده ایم؟چرا همه تدبیر های انسان امروزی برای سامان دهی و نظام بخشی به وضع معماری و مکان سازی خرد و کلان نتیجه های نامطلوب به بار می آورد؟ کریستوفر الکساندر در این کتاب بر آن است که پیش از روزگار جدید آنچه بناها و شهرهای نیکو پدید می آورد نه قوانین معماری و شهر سازی بلکه زبان مشترک بود.مردم در هر فرهنگ زبان ساختن مشترکی داشتند.