هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بخشی از کتاب کردها پرچمداران ادب فارسی در ایران و میانرودان :
ضیاء الدین عمر (۱۳۱۸ (۱۲۵۵ق) سومین فرزند سراج الدین نقشبندی و از شخصیتهای پرآوازۀ علم و عرفان در کشورهای اسلامی است. زادگاهش بیاره اورامان است و در همانجا نیز به جوار رحمت حق شتافت. متن اجازه ارشاد او را برادرش بهاءالدین محمد به زبان فارسی نوشته است. در مقامات او آمده است پس از وفات برادرش بهاءالدین محمد به بغداد و کربلا و نجف به عزم زیارت عتبات عالیات و پارسایان بغداد سفر می نماید. پس از آن بنیاد حوزۀ علوم دینی و مکتب عرفان اسلامی را می.گذارد کتابخانه ای ارزشمند از نسخ خطی و چاپی که همه وقف کتابخانه حوزه علوم دینی بوده است بنیاد نهاده است. نقل است هر گاه طلاب علوم دینی برای ادامه تحصیل به سوی حوزه بیاره می آمدند و خبر به ایشان میرسید با سر و پای برهنه به استقبال آنان میرفت و با نهایت احترام پذیرایشان میشد و تمام امکانات و خدمات را در اختیارشان قرار میداد و به همین علت علمای بزرگی در حوزه بیاره به کمال رسیدند
آورده اند که علاء الدین محمد ـ فرزند ضیاءالدین – گفت: در سفری با پدرم به بغداد و عتبات بعد از ۱۳۰۰ق همراه بودم به عتبات رفتیم و سيدنا امام علی بن ابیطالب و سپس امام حسین (رضی الله عنهما) و درود خدا بر آنها باد را زیارت کردیم اما پدرم [به] تنها[یی] به زیارت حضرت امام حسین(ع) رفت و چون از زیارت فراغت یافت، به من :گفت: «الآن چیزی عجیب بر من کشف شد و آن چنی کشف شد و آن چنین بود که من سرورم ۱. مه لا عه بدولکه ریمی مودرریس یادی مه ردان به رگی دووهه م کوری زانیاری به غدا، ۱۹۸۳
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.