گرگ بیابان

در روزگار قدیم، مردی به نام هری بود که به او لقب گرگ بیابان داده بودند. روی دوپا راه می رفت، لباس می پوشید و ظاهری انسانی داشت، ولی در ضمن، گرگ بیابان واقعی بود. از آنچه صاحبان عقل می آموختند مطالب زیادی می دانست و مردی فهمیده به حساب می آمد. نمی دانست رضایت داشتن از خویشتن و از زندگی، چیست. این کار را بلد نبود و در نتیجه همواره ناراضی و ناخشنود از خویشتن و از زندگی بود. شاید دلیل این ناخشنودی می توانست آگاهی یا تصور آگاهی از این واقعیت باشد که انسان نیست، بلکه گرگی برخاسته از بیابان است.