گالش‌ها: دامداری، کوچ و زندگی مردم جنگل و کوهپایه‌نشین تنکابن

سگ زرنگ و قوی سگی است که از دهان ،گرگ بز یا گوسفندی را نجات دهد. گالشها معتقدند که سگ بو داره یعنی شامه قوی دارد و از وجود بوی جانور به دوری و نزدیکی آن پی میبرد سگ نباید بی ،جهت شب و روز یا بخصوص شبها «عوعو»کند. «عوعو سگ علتی باید داشته باشد. سگی که آدم غریبه را ببیند که نزدیک میشود طوری داد میزند که چوپان گله و یا اقامتگاه میفهمد که غریبه ای نزدیک میشود. چنانچه خوک یا جانور درنده را از روی بو تشخیص دهد و آن را ببیند جور دیگری داد میزند اگر جای پای گرگ یا خرس را ببیند و رد آن را بگیرد. داد سگ پشت سر هم است. سگ گله در مراتع و در چراگاه که گله به حالت استراحت است. باید بالاتر از گلــه بماند تا گله را از بالا کنترل نماید یک یا دو سگ در گله کار یک چوپان را می کند. در حقیقت، چوپان و گله، بدون سگ به مرتع نمیروند سگها را بر اساس هشیاری دست و پای بلند، داشتن جسارت، گوش بلند و نوک تیز و رنگی که دارند نام گذاری می کنند.

کتاب دایره قهوه ای