گلبرگی از دریا

آن روز گرم تابستانی، 6 اوت 1939، تا ابد در ذهن ویکتور دالمائو و روزر بروگرا حک شد؛ هم در ذهن این دو جوان و هم بیش از دوهزار مرد وزن اسپانیایی که رهسپار آن کشور بلند و باریک آمریکای جنوبی شدند، کشوری که انگار به کوه ها چسبیده بود تا در دریا واژگون نشود. هیچ یک از آن ها چیزی از شیلی نمی دانست و سال ها بعد بود که نرودا آن را «گلبرگی بلند از دریا و شراب و برف» با «دوالی از کف سیاه و سفید» معرفی کرد.