بزنگاه داستان

اولین باری که راجر را دیدم در گوشه خیابان مافکینگ» بود، دربارِ کت اند ویسل» و به عبارتی دیگر پاتوق افراد محله راجر عادت داشت حوالی ساعت هشت به آنجا بیاید یک لیوان آبجو ملایم سفارش دهد و بر سر میزی که در گوشۀ سالن درست پشت تخته نشانه گیری دارت» قرار داشت بنشیند بیشتر وقتها تنها بود و تنها کاری که میکرد نگاه کردن به تیرهای دارت بود که از این طرف به آن طرف و بیشتر هم به خطا میرفتند البته این را هم بگویم که خودش هیچوقت بازی نمیکرد. بیشتر وقتها هم که من از پشت بار مناسبترین جا برای دید زدن – او را می پاییدم فکر می کردم که یا او اصلا علاقه ای به این بازی ،ندارد یا میترسد که اگر از سر جای مورد علاقه اش بلند شود کس دیگری جای او را بگیرد. معتقدم یک دفعه شانسش زد و همای اقبال به سرش سایه انداخت ولو چندی بعد یکهو وضع راجر بکلی تغییر کرد و زیر و رو شد.

کتاب دایره قهوه ای