هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
«به من گفتند تنها بیا» کتابی است که سعی در شناساندن تفکر افراط گرایی و تبعات آن برای دیگران دارد. داعش از نظر او یکی از همین تفکرات افراطی است که برای جامعه جهانی ایجاد خطر کرده است. داستان گفتگوی مستقیم او با مقامات داعش قسمتی از این کتاب است و بقیه کتاب خاطرات او از تلاش هایی است که در مسیرگزارش دهی در مورد تروریست و تبعاتی که این جریان مخرب اجتماعی برای دیگران به همراه داشته است میپردازد.
قسمتی از متن کتاب :
«…ابویوسف که در صندلی عقب نشسته بود، بیست و هفت یا هشت ساله به نظر می‌آمد و یک کلاه بیس‌بال سفید و عینک دودی داشت که چشم‌هایش را پوشانده بود. قدبلند و خوش‌بُنیه بود، با ریش کوتاه و موهای مجعدی که تا روی شانه‌اش می‌رسید…. اکرم سوییچ ماشین را چرخاند و در تاریکی به موازات مرز در خاک ترکیه شروع به حرکت کردیم. گاهی از روستاهای کوچکی می‌گذشتیم. می‌توانستم صدای باد را بشنوم که به شیشه‌های ماشین می‌خورد. سعی کردم مسیر را به خاطر بسپارم، اما غرق گفت‌وگویم با ابویوسف شدم… در طول مسیر، دیدگاهش را توضیح داد: داعش مسلمانان را از فلسطین تا مراکش و اسپانیا آزاد می‌کند و بعد جلوتر می‌رود تا علم‌دار اسلام در سراسر دنیا شود. هرکسی که مقاومت کند، دشمن حساب می‌شود.»
«سُعاد مخنت» نویسنده کتاب، بانویی مسلمان و آلمانی است که به عنوان خبرنگار برای واشنگتن پُست می نویسد. به گفته ی خودش او زن مسلمانی از تبار مراکشی- ترکی است که درآلمان به دنیا آمده و بزرگ شده و بین روزنامه نگارانی که جهاد جهانی را پوشش می دهند موردی خاص است. او معتقد است به خاطر پیشینه و گزارشاتی که در دوران دانشجویی اش درکالج، در مورد هواپیما ربایان یازدهم سپتامبر نوشته بود، دسترسی خاصی به رهبران ستیزه جوی زیرزمینی دارد.
نویسنده در این کتاب شرح مفصلی از زندگی خود می دهد. او دیدگاه سکولاری دارد و برای دست یافتن به تمامی سوژه هایی که توجهش را جلب می کنند پشتکار و تلاش زایدالوصفی از خود نشان داده است. جنیست او در تهیه گزارشات از مناطق حساس و ناامن، اضطراب کار را برای او چندین برابر می کند ولی او همیشه مصمم است.
نویسنده در این کتاب شرح مفصلی از زندگی خود می دهد. او دیدگاه سکولاری دارد و برای دست یافتن به تمامی سوژه هایی که توجهش را جلب می کنند پشتکار و تلاش زایدالوصفی از خود نشان داده است. جنیست او در تهیه گزارشات از مناطق حساس و ناامن، اضطراب کار را برای او چندین برابر می کند ولی او همیشه مصمم است.
سعاد مخنت از یک پدر سنی و مادری شیعی در آلمان زاده شده است که مشی خود را صریحاً مسلمانی سکولار معرفی می‌کند و از همین رو دریچه قضاوت‌های او از همین مسیر است. نه تعصبی به اهل سنت نشان می‌دهد، نه علقه بیشتری به شیعیان دارد. مخنت در روایت‌های خود قرائتی خنثی از شیعه و سنی ارائه می‌دهد و بیش از آنکه مساله‌اش مذهب باشد، سیاست است. تحول اندیشه‌ای مخنت پس از مواجهه با اتفاقات، او را وادار می‌کند در بسیاری از تصوراتش تغییر ایجاد کند. نگاه او به آمریکا، رسانه‌های سراسری، تحولات خاورمیانه، 11سپتامبر، شیعیان انقلابی و… پس از تجربه‌های روزنامه‌نگاری‌اش متفاوت می‌شود و مخاطب همزمان با نویسنده، بینشی جدید نسبت به آنها به دست می‌آورد. اگرچه قطعاً می‌توان به بسیاری از تحلیل‌های سیاسی مخنت ایرادهایی وارد کرد، اما تکاپوهای او برای کشف حقیقت، به‌گونه‌ای است که مخاطب را با طیف‌های گوناگون عقیدتی و سیاسی همراه می‌کند و شاید از همین رو است که «به من گفتند تنها بیا» جزو پرفروش‌ترین‌های واشنگتن‌پست به‌حساب می‌آید.
اهمیت به «ژورنالیسم تحقیقی» برجسته‌ترین مقوله‌ای است که می‌توان به خاطر آن کتابستان معرفت را بابت ترجمه و نشر این اثر ستود. در حالی‌که هنوز عده‌ای در تحلیل‌های صفر و صدی گمان می‌کنند داعش قارچی است که ناگهان و پس از رعد و برقی یک‌شبه قد علم کرده یا در سویی دیگر عده‌ای تماماً آن را متعلق به سازمان‌های امنیتی و حکومت‌های اروپایی-آمریکایی می‌دانند، مخنت به‌عنوان یک روزنامه‌نگار تحقیقی تلاش داشته است با دوری از پیش‌فرض‌ها و روایت‌های اروپایی-آمریکایی از این پدیده، خود سراغ کشف حقیقت رشد گروه‌های تکفیری برود. بخش عظیمی از این حقیقت در منظر مخنت معطوف به رفتار کشورهای جهان اول در قبال مسلمانان و ظلمی است که در عین شعار آزادی و برابری به آنها روا داشته‌اند. درواقع گروه‌های تکفیری معلول رفتار اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال مسلمانان به شمار می‌آیند. اما این کتاب از آنجایی برای مخاطب ایرانی اهمیت پیدا می‌کند که روایت‌های کلی‌گویانه و ادبیاتی تهییجی و احساسی در تحلیل رویدادهای سیاسی، شیوه اندیشیدن سیاسی مردم را دچار چالش‌های فراوانی کرده است. بسیاری معتقدند رسانه‌های فارسی‌زبان به بازتولید ادبیات احساسی در برابر رویدادهای بین‌المللی و سیاسی می‌پردازند. درحالی‌که نگاه غیرمستدل و تهییجی در تحلیل‌های سیاسی در بسیاری از برهه‌های مهم ازجمله انتخابات یا اقدامات مهم بین‌المللی به صورت عکس عمل می‌کند و انتخاب‌های منطقی و بر اساس استدلال و اندیشه را به اقلیت می‌کشاند. علاوه بر این مخاطبی که به ادبیات کلی و احساسی خو گرفته باشد در قبال داده‌های جزئی و استدلال‌های منطقی- ولو به صورت مغلطه – آسیب‌پذیر خواهد شد و بخش مهمی از آسیب‌پذیری مخاطب ایرانی در قبال شبکه‌های فارسی‌زبان بیگانه به همین امر ارجاع پیدا می‌کند. رونق ژورنالیسم تحقیقی چه در ادبیات مکتوب و چه در رسانه‌های غیرمکتوب اعم از تلویزیون، رادیو و… موجب می‌شود مخاطب ارتباط ویژه‌ای با واقعیت برقرار کند و درگیر سوال‌های مبتدیانه و بدیهی چون «خودمان گرسنه داریم، چرا به سوریه و لبنان کمک می‌کنید؟» نباشد. خوانش «به من گفتند تنها بیا» می‌تواند قرائت بدیعی از ریشه‌های شکل‌گیری گروه‌های تکفیری ارائه دهد و در عین حال اهمیت ژورنالیسم تحقیقی و روزنامه‌نگاران اندیشه‌محور و جویای حقیقت را به رخ می‌کشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.