هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بخشی از کتاب دنیای تصاویر روایی :
زمانی که مایکلز به حرفه طراحی مشغول بود تنها با چند مدیر تبلیغات آشنایی داشت اما دوستی اش با هنرمند جوان و رو به شهرتی که در یک اتاق زیر شیروانی به زندگی تنهای خویش و نقاشی از قوطی کنسروهای سوپ کمپبل سرگرم ،بود برای او زمینه کارسازی فراهم آورد اندی وارهول اهل مکیسپورت ،بود اما آنها یکدیگر را در آنجا نمیشناختند آن زمان در آتلیه طراحی گاهی از یک مکیسپورتی جوان که طرحهای تبلیغاتی متفاوتی را برای شرکت کفش بون) ویت تیر میکشید – صحبت میشد دیدار مایکلز و وارهول در نیویورک در اواخر ۱۹۵۰ صورت گرفت آن دو خیلی زود دوستی ساده ای به هم رساندند؛ با تنها چیزی که آن روزها در یخچال وارهول یافت میشد – کنسرو سالامی بیشتر اوقات با هم ناهار میخوردند و ساعات گرامی را به گفت وگو در کنار هم میگذراندند سالها بعد وقتی مایکلز به عکاسی روی آورد برای رونق بخشیدن به مجموعه شخصی خود که هنوز بسیار ناچیز به نظر میرسید از وارهول عکس گرفت.
چندی نگذشت که وارهول پس از نصایحی سودمند نام اشخاص با نفوذی را که میتوانستند در بازار کار حرفه ای برای مایکلز اعتبار کسب کنند به او داد و پیشنهاد کرد برای آنکه عکسهایش را به خاطر بسپارند است. آنها را در اندازه بزرگتری حداقل ۲۱ ۱۶ به چاپ برساند. افزون بر آن وارهول تعدادی از ساخته های هنری خود را نیز به او هدیه کرد اما مایکلز آن کارها را دوست نداشت و پس از چندی آنها را به دیگران داد. او بعدها در پانوشت عکسی از وارهول با تاسف نوشت درست نیست هدیه ای را که کسی به تو داده است به شخص دیگری
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.