دفاعیه سقراط در دادگاه آنتی ها

فرا خواندن سقراط به دادگاه،توسط آتنی ها را می بایست در نسبت با جامعه ای در حال گذار و درگیر بحران مشروعیت مورد توجه قرار داد.آتنی هادر یافتن را حلی برای بحران های فرهنگی،هویتی و سیاسی زمانه خود به جای آن که همچون شیوه و قصد سقراطی،شجاعت مواجهه انتقادی با افکار و اقدامات خود در این سال ها را داشته باشند و همچون سقراط در پی تعریفی از عدالت بر اساس آنچه عدالت است،باشند و خیر جامعه و حکومت شوندگان را بر نفع حکومت کنندگان ترجیح دهند،به گونه ای جنجالی و منفعت جویانه عدالت را به نفع و مصلحت اقویا و نیکی کردن به دوستان و زیان رساندن به مخالفان تعریف و هر گونه اعتدال و پایبندی به اخلاق را سرزنش کرده و سخت گیری،جنجال گری و تعصب را علامت شهروند حقیقی دانستند. در بستر رواج دیدگاهی منفعت جویانه و جنجالی بر اخلاق و سیاست در این سال ها،آتنی ها شیوه و قصد سقراطی را به ساده لوحی تعبیر کرده و وی را به اتهام بی دینی و گمراه کردن جوانان به دادگاه فراخواندند.
آتنی ها به جای آن که بیماری های زمانه شان را در پشت رنگ و لعاب های مصنوعی و جنجالی پنهان نکنند و با مصلحت اندیشی و میانه روی در پی درمانی برای آن باشند،طبیبی همچون سقراط که بیماری هایشان را به آن یاد آور نی شد تا به فکر درمانی برای آن باشند را نیز از پای در آورند .اما تنها مدتی کوتاه پس از مرگ سقراط جامعه ای که خود در تهی کردن درون خود از اخلاق اندیشه و فرهنگ و در برابر آن ترویج منفعت جویی،ابتذال،ارتجاع،تعصب،زورگویی،افراط گرایی ،جنجال گرایی،عشق به قدرت،سیاست بازی،حرص و جاه طلبی،هرج و مرج اخلاقی و سست شدن ارزش های دینی و سیاسی می کوشید،به راحتی با حمله نیروی خارجی از پای درآمد.