مانستر

بخشی از  کتاب مانستر:
اد اخم کرد حالت زشتی روی صورت درازش بود راب بیشتر روی پاهای او که مداوم آنها را روی هم میانداخت و هم باز از روی هم بر میداشت متمرکز بود بعد برای خودش یک فنجان ریخت پیشنهاد کرد که آن را به سلامتی بنوشند به سلامتی همسایه های خوب راب فنجانش را به فنجان او زد و وقتی نوشیدنی اش را مینوشید به راب نگاه کرد راب هم همین کار را کرد. اگر فقط کمی قوه تخیل داشت ممکن بود فکر کند که ی نوشیدنی مسموم است یا داروی خواب آور داخلش است ولی حقیقت این بود که راب واقعا به هیچ چیز فکر نمیکرد چون جوابهایی که بهشان میرسید به ندرت رضایت بخش بود اغلب سعی میکرد به خیلی چیزها فکر نکند چای طعم خوبی داشت طعم خیلی خوب مثل توت فرنگی یک فنجان دیگر هم نوشید بعد یکی دیگر و بعد دو تای دیگر هم نوشید نوشیدنی شکمش را پر از گرمایی نرم و آرامش بخش کرد.

اد فضای اتاق را با صحبتهای بی اهمیت پر کرده بود. راب به طور نامفهومی متوجه صحبتها میشد، ولی با سرش تأیید می کرد، انگار که حرفهای او را کاملا درک میکند پندراگون وارد اتاق شد و پایین پای راب .نشست میو کرد.  کتاب مانستر

ای لی مارتینز