چرا به علم اعتماد کنیم؟

 وقتی کارهای دانشمندان را به دقت نگاه می کنیم، در می یابیم اگر خلاق و منعطف و انطباق پذیر نباشند هیچ نیستند. فایرابند فیلسوف بود نه جامعه شناس و میپذیرفت که علم در حال پیشرفت است و از این حیث با بیشتر همکاران جامعه شناسش اختلاف عقیده داشت اما کارش به راستی موجب تقویت روند جامعه شناسانه تمرکز بر فعالیتهای دانشمندان – در آزمایشگاه هایشان و در مطالعات میدانی و آزمایشهای بالینی شد که در دهه ۱۹۷۰ با قدرت در حال ظهور بود. اگر به طور پیشینی نتوانیم بیان کنیم که روش یا روشهای علم کدام است پس تنها راه شناخت روش علم از طریق مشاهده است از آن زمان تاکنون کسی که بیش از همه در این زمینه کوشیده بی تردید برونو لاتور است که روشهای مردم شناسی را برای شناخت علم به کار گرفته و در این راه به فعالیتهایی که دانشمندان برای اقناع همکارانشان برای پذیرش هر مدعای مفروضی انجام میدهند توجه خاصی را جلب کرده است. تأثیر عمده لاتور در این حوزه تثبیت مردم نگاری به مثابۀ اسلوب روش شناختی کلیدی در مطالعات علم و همچنین تأکیدی بود که بر اهمیت اولویت قائل شدن برای عمل دانشمندان بر سخنشان داشت.